Dagtrip Bulla Regia

Omdat Tunesië een rijke geschiedenis heeft en hier nog veel van te bezoeken is besloten we vandaag de auto te pakken en naar Bulla Regia te rijden. Een kleine 2 uur bij ons vandaan, maar zeker de moeite waard. Het was een warme dag met het kwik oplopend tot bijna 30 graden, maar het leuke aan Bulla Regia is dat er genoeg mogelijkheden zijn om de hitte van de zon af en toe te ontlopen.

Bulla Regia is namelijk bekend voor zijn bijzondere bouwstijl, waarbij de villa`s een ondergrondse verdieping kregen om aan de zomerhitte te ontsnappen. Enkele van deze ondergrondse villa`s zijn nog bijna volledig intact waardoor je deze heerlijke koelte ook kunt ervaren. Omdat delen van de huizen onder de grond zijn gebouwd is het ook heel erg goed bewaard gebleven en het is één van de weinige Romeinse steden waar je in een compleet huis kunt lopen en je geen voorstelling hoeft te maken hoe het was aan de hand van de overgebleven funderingen en lage muurtjes. 

Bulla is zoals veel steden hier ontstaan tijdens de heerschappij van Carthago rond de 5de eeuw voor Christus. De toevoeging Regia (royal) ontstond pas na de verwoesting van Carthago toen het kortdurend de verblijfplaats was van een Numidische koninkrijk, zoals deze destijds getolereerd werden door de Romeinen nadat Carthago was verslagen. Tijdens de 2de en 3de eeuw groeide het uit tot een grote, rijke stad door het vele graan dat er werd verbouwd en verhandeld. Deze rijkdom is ook vandaag nog goed terug te zien aan de grote villa`s en de prachtige mozaïeken in de huizen. 

Op het eerste gezicht lijkt er weinig over te zijn van de stad, maar niets is minder waar. Boven de grond lijkt het inderdaad niet veel meer bijzonder dan vele andere archeologische plaatsen. Hoewel het enorme thermencomplex en het kleine, maar nog in zeer goede staat, amfitheater zeker de moeite waard zijn om te bekijken. 

Het meest bijzondere echter is de villawijk. Hier kun je nog enkele zeer goed bewaarde villa`s bezoeken, inclusief de verdieping onder grond. Zo namen we een kijkje binnen in `maison du trésor`, een kleine villa met een prachtige mozaïekvloer in de grote eetzaal en in `house of the peacock`, vernoemd naar een mozaïek dat zich nu in het Bardo museum bevind. 

Eén van de mooiste en grootste huizen die we bezochten was het `maison de la chasse`. In het midden van het huis is een ondergrondse centrale hal met 8 ronde pilaren om het gewicht van het huis boven de grond te dragen. Rondom de hal zijn verschillende vertrekken, waarbij met name de eetkamervloer weer opvalt, die bestaat uit een enorme mozaïekvloer. We leerden hier ook het verschil tussen de Romeinse vloeren en de vloeren die reeds eerder door de Phoeniciërs waren gelegd. De laatste zijn namelijk altijd in vierkantjes gelegd, terwijl de Romeinen meer afbeeldingen van mensen en dieren legden. Bovengronds oogt het huis zoals we deze kennen van de meeste Romeinse ruïnes, maar is nog duidelijk het toilet te onderscheiden en de privé hammam. En ook hier vonden we veel mooie mozaïekvloeren terug. De kinderen keken hun ogen uit naar de leeuw, het konijn, het zwijn en alle andere dieren die ze konden herkennen. 

Het mooiste huis dat we bezochten was het Amphitrite. In de ondergrondse vertrekken van het huis is een prachtig en heel goed bewaard gebleven mozaïek te bewonderen van een naakte Venus. En tot onze grote verbazing en blijdschap wordt er ook echt aan gewerkt om deze prachtige mozaïek te behouden. Zo staan er touwen omheen zodat je er niet overheen kunt lopen. 

Na deze mooie en heerlijk koele huizen liepen we nog langs enkele andere bezienswaardigheden bovengronds zoals het forum, de tempel van Apollo, de souk en de tempel van Isis. Om een beetje af te koelen was er de bron die ooit de stad van vers water voorzag en waar nog altijd heerlijk fris water uit de bergen stroomt. Ook bezochten we twee Byzantijnse kerken uit de 6e eeuw waar het grote kruisvormige doopvont nog duidelijk te zien en te betreden was.

We sloten af met het amfitheater waar we tot groot genoegen van Yara een gifgroene hagedis tegen het lijf liepen. Helaas was hij te snel voor de foto en daarna goed verstopt onder een steen ;) 

Alvorens we de auto instapten kochten we bij het kleine winkeltje een verfrissend drankje en genoten de kinderen nog even van de schommel. Er is ook een echte souvenirwinkel en een restaurant, maar deze was ten tijde van de Ramadan uiteraard gesloten. 

Al met al was het de 2 uur durende rit zeker waard en verbazen wij ons er wederom over dat er zo weinig toerisme is om dit zeer goed bewaarde en bijzondere stukje geschiedenis te bewonderen.